Recenzja: "Zagubiona" Dorota Rodzim

6/15/2025

Recenzja: "Zagubiona" Dorota Rodzim

 Powieść obyczajowa

"Zagubiona"

Dorota Rodzim

Każdy potrzebuje odrobinę miłości.

Jej marzeniem było zacząć wszystko inaczej. Od nowa. Na jej warunkach. W innym miejscu. Z innymi ludźmi. Chciała, żeby było tak, jak powinno być. Marzyła o zapomnieniu o tym, co złego wydarzyło się w jej życiu. Chciała poczuć, jak to jest być naprawdę szczęśliwą. Chodzić na randki, do teatru, kina, restauracji, jeździć na wycieczki, poznawać siebie i partnera, a dopiero później seks. Chciała poznać mężczyznę, a nie chłopca. Mężczyznę, który będzie umieć o nich zadbać. Który będzie jej wierny, z którym zaręczy się, potem weźmie ślub. Aż w końcu będą szczęśliwi, u boku mając córeczkę, albo synka. Po prostu chciała, aby było normalnie.

Czy wiedziałeś, że 4 kwietnia 2024 roku, nakładem Wydawnictwa NowoCzesne ukazała się poruszająca powieść obyczajowa? Jej tytuł, to: “Zagubiona”, autorką jest Dorota Rodzim.

Wydawnictwo NowoCzesne swoją siedzibę posiada w Poznaniu. Kierują się stwierdzeniem „mniej oznacza lepiej” - mniej wydanych pozycji jest równoważne z szerszym polem promocji oraz reklamy dla każdej twórczości po etapie selekcji. Oznacza to też wyższą jakością edytorską.

Nastoletnia Magda nie ma lekkiego życia. Wychowuje się w rodzinie, w której najbliżsi zamiast być dla niej opoką, są wrogami - stosują kary cielesne, nie interesują się jej żywotem. Pewnego razu zachodzi w ciążę z kolegą z klasy, w konsekwencji czego zostaje wyrzucona z domu rodzinnego. Schronienie znajduje u swojego partnera. Jednak nie ma pojęcia, że ta przeprowadzka okaże się wierzchołkiem góry lodowej jej problemów.

Zdesperowana młoda kobieta ucieka i zaczyna podróż, która zmienia jej egzystencję na zawsze. Każdego dnia staje się silniejsza, stawia czoła różnym wyzwaniom, odkrywa coraz to nowsze fakty odnośnie do swojego pochodzenia. Jednak im więcej wie, tym trudniejsze decyzje musi podejmować. Czy Magdzie uda się w końcu zaznać szczęścia? Jakie konsekwencje będzie musiała ponieść na swoje czyny? Czy po burzy zawsze wychodzi słońce?

“Zagubiona” Doroty Rodzim, to wywołująca refleksje powieść o walce z przeciwnościami losu, poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, a także o odkrywaniu swojej tożsamości. Ta książka jest niczym lekcja życia, w niej doświadczysz dużo, od przemocy, po ciążę, odrzucenie, aż po życzliwość innych, a kończąc na motylkach w brzuchu.

Klimat lektury jest poważny, często dramatyczny, jednak nieżałobny. W tekście pojawiają się też i pozytywne aspekty, które działają niczym paliwo napędowe do dalszego działania.

Fabuła Zagubionej jest jednowątkowa, poprowadzona w narracji pierwszoosobowej. Świat przedstawiony widzimy oczami Magdy. Napisana została lekkim, przyjemnym w odbiorze, niestety też trochę i przewidywalnym piórem. Jest to taki typowy średniaczek obyczajowo-romantyczny, który można przeczytać w jeden wolniejszy dzień.

Poza tym twórczość nie jest jakoś za specjalnie dynamiczna. Autorka skupia się bardziej na nakreśleniu scenerii, idealnego uzewnętrznienia emocji postaci, niż na wachlarzu nagłych zwrotów akcji. Dlatego też otrzymujemy statyczną, emocjonalną historię, która bez dwóch zdań zapada w pamięci, zmusza do refleksji.

Postaciami są najzwyklejsi ludzie, którzy niosą na swoich barkach niewidzialne, aczkolwiek ukazujące swoje piętno w teraźniejszości pokaźnymi bagażami doświadczeń. Są oni barwni, idealnie nakreślenie pod względem psychicznym. Ich emocje aż kipią, wylewają się z ich umysłów, tym samym przelewają na czytelnika. Zostali równie dobrze nakreśleni pod względem fizyczny. Posiadamy ogólny wgląd w wygląd postaci i to daje możliwość zobaczenia z kim mamy do czynienia, a w połączeniu z charakterem - czego możemy się spodziewać. Do złapania nici porozumienia z bohaterami w zupełności wystarczy.

Podsumowując: “Zagubiona” Doroty Rodzin, to bardzo lekka powieść obyczajowa z tłem romantycznym. Jest bardzo przyjemna w odbiorze, wywołuje sporo niekiedy skrajnych emocji. Bez dwóch zdań skłania do licznych przemyśleń, zostaje z czytelnikiem na długo po jej przeczytaniu. Idealna propozycja dla Pań, chociaż kto wie, może Panowie romantycy też się skuszą… Generalnie polecam.

Tytuł: "Zagubiona";
Autor(ka): Dorota Rodzim;
Gatunek: powieść obyczajowa;

Ilość stron: 262;

Data premiery: 04.04.2024 r.;

Wydawnictwo: NowoCzesne;

Moja ocena: 6/10.

Czytaj więcej »

Zapowiedź patronacka: "Amira" Dagmara Babiarz

5/28/2025

Zapowiedź patronacka: "Amira" Dagmara Babiarz

Powieść obyczajowa

"Amira"

Dagmara Babiarz

2 lipca 2025 roku, nakładem Wydawnictwa NowoCzesnego ukaże się powieść obyczajowa. Jej tytuł, to "Amira", autorką jest Dagmara Babiarz.

Opis książki:

"Książka, którą trzymasz w ręku, to raz zabawne, a raz wzruszające historie o zwierzętach i ich

relacjach z ludźmi, opowiedziane z perspektywy czworonoga.

Poznaj Amirę, która jest szczenięciem owczarka wschodnioeuropejskiego i właśnie trafia do

nowego domu. Początkowo trudno jest jej się tam odnaleźć, ale stopniowo przyzwyczaja się do otaczającej ją rzeczywistości, nawiązując więź ze swoimi właścicielami i ich czworonożnymi towarzyszami.

Chociaż wszyscy mają swoje słabostki i dziwactwa, przez co nie zawsze łatwo jest im się ze

sobą porozumieć, Amira wraz z pozostałymi domownikami stanowią jedno stado, wzajemnie się

wspierając i wspólnie przeżywając wzloty i upadki."

Tytuł: "Amira";
Autor(ka): Dagmara Babiarz;
Gatunek: powieść: obyczajowa;

Ilość stron: 193;

Data premiery: 02.07.2025 r.;

Wydawnictwo: NowoCzesne.

Czytaj więcej »

Recenzja patronacka: "Zaplątana w morderstwo" A.A. Milewska

5/26/2025

Recenzja patronacka: "Zaplątana w morderstwo" A.A. Milewska

 Kryminał

"Zaplątana w morderstwo"

A.A. Milewska

W jednej chwili, wraz z upadkiem jego życie przestało mieć sens. Ostatnie myśli wyparowały z głowy niczym kamfora. Konał. Nikt go nie widział. Ludzie go omijali. W końcu kto by przejmował się leżącym człowiekiem na ziemi podczas koncertu. Niejeden pijany wyglądał podobnie do niego. Za dużo wypił. Wyśpi się, wstanie i pójdzie, to wszystko. Jednak nie on. Nikt nawet nie zauważył, że w wydeptaną trawę właśnie wsiąka kałuża brunatnej krwi. Nikt również nie słyszał, gdy wypowiadał swoje ostatnie słowa. Nikt nie dostrzegł jego grymasu na twarzy, nie poczuł, że jego serce przestaje bić. Dla innych ta noc dopiero zaczynała się, dla niego właśnie skończyła.

Czy wiedziałeś, że 8 kwietnia 2025 roku, nakładem Wydawnictwa AlterNatywnego miała miejsce premiera najnowszej książki Agnieszki Milewskiej? Jej tytuł to “Zaplątana w morderstwo”.

Wydawnictwo AlterNatywne swoją siedzibę posiada w Poznaniu. Kierują się stwierdzeniem „mniej oznacza lepiej” - mniej wydanych pozycji, to szersze pole promocji oraz reklamy dla każdej twórczości po etapie selekcji, co oznacza też wyższą jakość edytorską.

Magda ma zamiar udać się na koncert organizowany na świeżym powietrzu w jej miasteczku. Nie wie jednak, że ta impreza wywróci jej dotychczasowe życie do góry nogami. Uwieczniając na zdjęciach dobrą zabawę, nie zdaje sprawy, że całkiem przypadkiem fotografuje także moment popełnienia morderstwa. Tym samym staje się wartościowym świadkiem dla organów prowadzących dochodzenie, a także kolejną ofiarą mordercy.

Policja wszczyna śledztwo w sprawie przestępstwa. Nieświadoma niebezpieczeństwa Magda zostaje wplątana w ryzykowną grę z bezwzględnym psychopatą na czele, który zaczyna węszyć wokół kobiety zdecydowanie za bardzo.

Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem? Komu można ufać? Czy kat zostanie złapany, nim będzie za późno?

“Zaplątana w morderstwo” Agnieszki A. Milewskiej (A.A. Milewska), to mroczny, aczkolwiek lekki kryminał z subtelnym wątkiem romantycznym w tle. Idealny dla miłośników mrocznej literatury z małą miłosną odskocznią między trupem a śledztwem.

Podczas przeżywania przygód z Magdą - główną bohaterką, wraz z upływem stron, czułam coraz bardziej zagmatwaną, ekscytującą tajemnicę, którą koniecznie chciałam poznać i wspólnymi siłami ją rozwiązać.

Fabuła powieści jest bardzo dynamiczna, przepełniona nagłymi jej zwrotami, które zdecydowanie nie pozwolą czytelnikowi poczuć znużenie. W tej książce ciągle coś się dzieje. Ledwo co zostanie zakończony jeden wątek, z automatu, płynnym przejściem pojawia się następny epizod. Wszystko po to, aby pobawić się trochę z czytelnikiem w kotka i myszkę, tu uśpić jego czujność, tu trochę pobudzić jego zmysły. Jednym razem wywołać uśmiech na twarzy, a innym razem poczuć niepokój, gęsią skórkę.

Książka podzielona została na liczne, wciągające rozdziały. Te natomiast autorka podzieliła na jeszcze krótsze, wielowątkowe podrozdziały, które poprowadzono w narracji trzecioosobowej, która jednocześnie pozwala na szerszy wgląd w dziejącą się akcję.

Napisana została bardzo lekkim piórem, którego domeną jest zrozumiałe, proste słownictwo. To właśnie ta niewymuszona lekkość sprawia, że twórczość czyta się jednym tchem, natomiast jej wyimaginowany, a jakże realny świat pozostaje w pamięci na długo.

Postaciami są ludzie z krwi i kości. Dźwigający na swych barkach niewidzialne, aczkolwiek odczuwalne bagaże doświadczeń, demony przeszłości, które często rzutują na ich teraźniejszość. Zostali nakreśleni w sposób dostateczny, umożliwiający czytelnikowi pobieżne, aczkolwiek wystarczające zapoznanie się z bohaterami. Wystarczające, aby nawiązać z poszczególnymi jednostkami nici porozumienia.

Podsumowując: “Zaplątana w morderstwo” Agnieszki A. Milewskiej, to niesamowicie ciekawy, wciągający kryminał z elementami romantycznymi na drugim planie. Nie zabraknie krwawych rozdziałów, ale i tych nieco milszych akcentów. “Zaplątana w morderstwo”, to Idealna propozycja na ciągle chłodne majowe wieczory. Polecam. A i jeszcze jedno! Zarezerwuj sobie sporo czasu na przeczytanie książki, ponieważ, gdy postanowisz wkroczyć w świat Magdy, wiedz, że przepadniesz.

Tytuł: "Zaplątana w morderstwo";
Autor(ka): A.A. Milewska;
Gatunek: kryminał;

Ilość stron: 270;

Data premiery: 08.04.2025 r.;

Wydawnictwo: AlterNatywne;

Moja ocena: 10/10.

Czytaj więcej »

Recenzja: "Pamięć jest kluczem" Karolina Lorkowska

5/12/2025

Recenzja: "Pamięć jest kluczem" Karolina Lorkowska

 Fantasy

"Pamięć jest kluczem"

Karolina Lorkowska

Nagle powrócił ten potworny ból. Tym razem jednak przybrał on na sile, stał się jeszcze bardziej obezwładniający, niż kiedykolwiek wcześniej. Zrobiło mi się słabo. Asekuracyjnie schowałam głowę w dłoniach, a następnie nieco ją opuściłam. To nie był dobry pomysł. Niewidzialna obręcz wokół mojej głowy sukcesywnie zacieśniała się z każdym moim ruchem. Moja tolerancja na ból została złamana. Straciłam kontakt z rzeczywistością. Spowiła mnie ciemność.

Czy wiedziałeś, że 22 lipca 2024 roku, nakładem Warszawskiej Firmy Wydawniczej (Wydawnictwo WFW) ukazała się powieść fantasy, której autorką jest Karolina Lorkowska? Jej tytuł, to: “Pamięć jest kluczem”.

WFW, czyli Warszawska Firma Wydawnicza powstała w 2008 roku. Ich celem jest łączenie różnych funkcji powiązanych z rynkiem wydawniczym, w tym drukarskim. Firma daje możliwość wydania własnej twórczości w bardzo niskim budżecie. Są członkami Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. O WFW można było przeczytać w między innymi: „Newsweeku”, „Kulturze Liberalnej”, czy „Dzienniku”.

Klaus jest młodym chłopakiem, który po wypadku stracił pamięć. Teraz Bogowie, Dusze oraz tropiciele sił nadludzkich splatają jego losy z zupełnie obcymi postaciami. Rosa i Charlotte są bliźniaczkami, zostały porwane wprost z domu z powodu posiadanych przez nie tajemniczych mocy. Teraz muszą połączyć swoje umiejętności i siły, aby wydostać się z brutalnej rzeczywistości, w której się znaleźli i wywalczyć sobie na nowo prawo do spokojnego życia. Szybko dochodzą do wniosku, że aby pokonać zło, będą musieli zjednoczyć się z drzemiącymi w nich Duszami.

“Pamięć jest kluczem” autorstwa Karoliny Lorkowskiej, to powieść realistyczno-fantastyczna, która ukazuje jak szybko z sielankowego, poukładanego, harmonijnego życia można trafić prosto do otchłani piekieł.

Jest to historia bardzo ciekawa, w której już od pierwszych stron coś się dzieje, która intryguje, zasiewa w czytelniku ziarno niepewności. “Zmusza” go do przeżywania wspólnie z Klausem, który jest głównym bohaterem i całą ferajną coraz to nowszych przygód.

Fabuła jest dynamiczna, jednowątkowa. Nie zabraknie w niej brutalnie krwawych scen, ale i też nieco spokojniejszych epizodów, przy których czytelnik jest w stanie chwilę odetchnąć od mnogości nagłych zwrotów akcji. Podzielona została na niezbyt obszerne, zatytułowane rozdziały. Te natomiast zostały poprowadzone w narracji trzecioosobowej, tak aby odbiorca miał szerokie pole widzenia, a także doskonale wyłapywał emocje bohaterów.

Napisana została zaskakująco lekkim, pół żartem pół serio piórem, które czyta się jednym tchem, z ogromnym zaangażowaniem i przyjemnością. Zdecydowanie bardzo ciężko jest oderwać się od tego wyimaginowanego, a jakże realnego świata, gdzie toczy się walka dobra ze złem.

Postaciami są dobrze nakreśleni pod względem fizycznym i psychicznym najzwyklejsi ludzie oraz jednostki będące wytworem tej wyjątkowo kreatywnej części wyobraźni autorki. Rzeczywistość przeplata się z fikcją, dopełnia się, tworząc tym samym jedną, zgraną całość, której częścią ma zaszczyt być również czytelnik. Bardzo miło było mi być wraz z głównymi bohaterami w centrum akcji, podczas ich wzlotów i upadków.

Podsumowując: “Pamięć jest kluczem” Karoliny Lorkowskiej, to powieść, która porywa czytelnika z siedzenia już od pierwszych stron, niekiedy wywołując u niego nawet i gęsią skórkę. Porusza jego wrażliwą strukturę, oplata niewidzialnymi mackami i nie ma zamiaru wypuścić zbyt szybko. Idealnie oddziałuje na wyobraźnię, ciekawi, zaskakuje, na swój sposób uzależnia, zapada w pamięci. Jak dla mnie kawał dobrej roboty. Jak najbardziej polecam.

Tytuł: "Pamięć jest kluczem";
Autor(ka): Karolina Lorkowska;
Gatunek: fantasy;

Ilość stron: 626;

Data premiery: 22.07.2024 r.;

Wydawnictwo: WFW;

Moja ocena: 8/10.

Czytaj więcej »

Recenzja: "Transmigracja" Radosław Wiśniewski

5/04/2025

Recenzja: "Transmigracja" Radosław Wiśniewski

 Literatura piękna

"Transmigracja"

Radosław Wiśniewski

Hej przygodo!

Już na pierwszy rzut oka było widać, że ta potężna fala kieruje się wprost na nas. Instynktownie, próbując się uchronić przed nią, chowam głowę pod nadburcie. Chwilę później czuję potężny ból w okolicach głowy, a następnie potworne szarpnięcie. Jakaś potężna siła wymywa mnie ku rufie, a następnie przerzuca przez nadburcie i tym oto takim sposobem z ogromnym pluskiem, ląduję w wodzie. Mimo wołającego o pomoc krzyku nikt mnie nie jest w stanie usłyszeć. Widzę oddalający się statek. Momentalnie moje szanse na znalezienie mnie żywej bądź martwej są bliskie zera. To koniec. Jestem pośrodku niczego, zdana na siebie i na łaskę, albo niełaskę żywiołu.

Czy wiedziałeś, że w 2019 roku, nakładem Wydawnictwa j, Jacek Bierut, swojej premiery doczekała się ta niecodzienna, osadzona między innymi na nieznanych wodach powieść przygodowo-teologiczno-filozoficzno-duchowa? Jej tytuł to “Transmigracja”, autorem jest Radosław Wiśniewski.

Wydawnictwo j zostało powołane w 2018 roku. Choć nie są typowym wydawnictwem, to nieustannie pracują nad realizacją wyznaczonego planu wydawniczego i publikacją coraz to nowszych twórczości. Nie są także internetowym dziennikiem literackim, chociaż często za takowy są uważani. Ich celem jest przede wszystkim edukacja.

“Transmigracja” to powieść pokazująca obraz od dzieciństwa, przez młodość, po podróże te małe i te duże, a kończąc na poszukiwaniu odpowiedzi na coraz to nowsze pytania. To także powrót do lat dziewięćdziesiątych, moc wspomnień, przygód, konsternacji, czas na medytację. Ta autobiografia została poprowadzona na wielu płaszczyznach. Jest to właściwie historia o tym, jak ewoluowała współczesna Polska do momentu, w którym znajdujemy się obecnie. Jak doszło do tego, że czasy zmieniły się, ale ludzie już nie, aż w końcu skuteczne sposoby jak przetrwać w tym chaosie.

“Transmigracja” Radosława Wiśniewskiego, to dość ciężka w odbiorze powieść łącząca w sobie, między innymi humor, dramat, groteskę.

Czytając książkę, czułam lekką dezorientację, niezrozumienie pomieszane z narastającą ciekawością. Dla osoby, która nigdy nie miała bezpośredniej, ani tej niebezpośredniej styczności ze zbiornikami wodnymi, ani też ze wszystkim, co jest z nimi związane, odbiór lektury jest nieco utrudniony. Autor stosuje fachowe słownictwo, którego znaczenie, umiejscowienie - w przypadku budowy środka transportu wodnego - musiałam sprawdzać na bieżąco w Internecie, aby wiedzieć, o czym tak naprawdę czytam.

Sama w sobie fabuła jest subtelnie wielowątkowa, dynamiczna. Niestety w połączeniu z ciągłymi nagłymi zwrotami akcji i dość obszernymi opisami, tworzy się odbierający radość z czytania chaos. Brakowało mi zorganizowania, płynniejszych przejść między wątkami.

Poprowadzona została w narracji drugoosobowej, to znaczy, że czytelnik oprócz tego, że jest odbiorcą tekstu, to jeszcze jej głównym bohaterem. Uważam, że to szalenie intrygujące zjawisko, być w centrum bieżących i nadchodzących wydarzeń.

Napisana stosunkowo lekkim piórem, które na ogół czyta się dobrze. Na ogół, ponieważ na swojej czytelniczej drodze napotkałam małe trudności w postaci wyszukanego słownictwa, o którym też wspominałam wyżej.

Postaciami są ludzie dopiero rozpoczynający swoją życiową podróż, ale i też ci, którzy posiadają już jakiś bagaż doświadczeń. Autor konkretnie nakreślił ich pod względem fizycznym oraz psychicznym. Wiadomo, z kim mamy do czynienia. Mimo wszystko z żadną z postaci nie potrafiłam nawiązać nici porozumienia, być może wynika to z różnicy pokoleń.

Podsumowując: “Transmigracja” Radosława Wiśniewskiego, to bardzo klimatyczna, urozmaicona powieść, która na samym początku prawie skutecznie mnie do siebie zniechęciła, aby następnie odrodzić się, jak feniks z popiołów i trochę zmienić moje zdanie o niej. Nie jest to prosta lektura, aczkolwiek ma prawo spodobać się osobom powiązanym z kolokwialnie pisząc wodą, zbiornikami wodnymi, statkami, i tak dalej. Jak dla mnie szału większego nie było.

Tytuł: "Transmigracja";
Autor(ka): Radosław Wiśniewski;
Gatunek: literatura piękna;

Ilość stron: 368;

Data premiery: 01.01.2019;

Wydawnictwo: j, Jacek Bierut;

Moja ocena: 3/10.

Czytaj więcej »

Recenzja: "To ja, umarły" Kazimierz Korkozowicz

4/25/2025

Recenzja: "To ja, umarły" Kazimierz Korkozowicz

 Thriller, kryminał, sensacja

"To ja, umarły"

Kazimierz Korkozowicz

Jak duch.

Wtedy też postanowiła sprawdzić strych. Przekręciła klucz w zamku, a następnie najdelikatniej, jak tylko potrafiła, otworzyła drzwi. Ogarnął ją półmrok. Zaczęła rozglądać się za tym, po co tam przyszła, gdy nagle poczuła dziwny niepokój. Całe ciało pokryte gęsią skórką podpowiadało jej, że nie jest tutaj sama. Chciała odwrócić się, ale nie mogła. Strach paraliżował ją do takiego stopnia, że przez dłuższą chwilę stała nieruchomo. Dopiero w momencie, gdy poczuła nagły bezwład nóg, ucisk w gardle, momentalnie odwróciła się, a wtedy zobaczyła kontur. Biały kontur, który z wyraźną ociężałością szedł w jej kierunku. Był coraz bliżej, a gdy już mogła dotknąć go ręką, jej obraz spowiła ciemność.

Przygodę z “najlepszym kryminałem PRL” czas zacząć!

Czy słyszałeś, że w 2025 roku, nakładem Wydawnictwa CM, został wydany kryminał bazujący na powieści z 1974 roku? Jego tytuł, to “To ja, umarły”, autorem jest Kazimierz Korkozowicz.

Kazimierz Korkozowicz, żył w latach 1907-1996. Był polskim pisarzem, autorem twórczości historycznych, których fabuła toczy się w XVII-wiecznej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Twórca między innymi trzytomowej powieści Jeźdźcy Apokalipsy, w której opowiada o wojnach Rzeczypospolitej ze Szwecją i Rosją w I dwudziestoleciu XVII wieku. Napisał także pięciotomową biografię Jana III Sobieskiego, pod tytułem “Ostatni Zwycięzca”. Na swoim koncie posiada 38 książek z różnych gatunków: kryminał, sensacja, powieść przygodowa, fantasy, science fiction, czy wyżej wymieniona literatura historyczna.

Bieszczadzkie schronisko jest miejscem wytchnienia, to tutaj zjeżdżają się zmęczeni turyści, aby odpocząć, napawać się spokojnym rytmem życia. Sielanka kończy się, gdy do pensjonatu dociera informacja o egzekucji Cezarego Komasy - byłego gościa, a także przestępcy skazanego za szpiegostwo i popełnienie morderstwa. Wtedy też zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Miejsce, przy którym siedział zmarły, wydaje się zajęte co noc, mimo, iż nikogo tam nie ma. Tajemnicze zdarzenia budzą niepokój wśród mieszkańców. Czy to sen, a może jawa? Gdzie znajduje się granica między życiem, a śmiercią?

“To ja, umarły” autorstwa Kazimierza Korkozowicza, to powieść kryminalna osadzona w czasach PRL-u, z egzekucją, trupem i nieoczywistym śledztwem na pierwszym planie.

Czytając, czułam narastającą ciekawość, ekscytację, a wszystko to dzięki misternie utkanej tajemnicy, która jest tak namacalna, iż miałam nieodłączne wrażenie, że można ją kroić nożem. Napięcie co prawda budowane jest stopniowo, a ponieważ fabuła jest bardzo dynamiczna, to na jej rozwinięcie nie trzeba wcale długo czekać. Wszystko dzieje się tak szybko, wątki zmieniają się jak w kalejdoskopie, wyobraźnia pracuje, zainteresowanie lekturą wzrasta z każdą kolejną stroną.

Napisana została lekkim, prostym, zrozumiałym dla myślę, że każdego piórem, które czyta się płynnie. Podzielona na krótkie, subtelnie wielowątkowe rozdziały, do których opisania użyto narracji auktorialnej, co oznacza też, że autor opowiada całą historię, jednocześnie nie jest jej bohaterem, ma nieograniczoną wiedzę o innych.

Postaciami są ludzie z krwi i kości. Jest ich dość sporo, to też autor do opisania ich poświęcił sporą część pierwszego rozdziału. Generalnie przeżywanie z nimi przygód to była czysta przyjemność. Mają w sobie to coś, co sprawia, że bez względu na to, jaki charakter reprezentują sobą (dobry, czy zły), chce się z nimi złapać nić porozumienia. Każdy z nich ma coś za uszami, każdy jest podejrzany, kto jest winny?

Podsumowując: “To ja, umarły” Kazimierza Korkozowicza, to fantastyczna mroczna powieść w stylu Agathy Christie, która swoją dynamiką, tajemnicą, nagłymi zwrotami akcji intryguje od pierwszych stron. Jest to jeden z lepszych kryminałów (nie tylko wśród tych z czasów PRL-u), który czytałam. Książka ląduje na półce z moimi ulubieńcami. Istne arcydzieło, kawał dobrej roboty. Polecam.

Tytuł: "To ja, umarły";
Autor(ka): Kazimierz Korkozowicz;
Gatunek: thriller, kryminał, sensacja;

Ilość stron: 213;

Data premiery: 01.01.2025;

Wydawnictwo: CM;

Moja ocena: 10/10.

Czytaj więcej »

Zapowiedź patronacka: "Morskie opowieści" Agnieszka Zamojska

4/24/2025

Zapowiedź patronacka: "Morskie opowieści" Agnieszka Zamojska

 Literatura dziecięca: bajka

"Morskie opowieści"

Agnieszka Zamojska

27 maja 2025 roku, nakładem Wydawnictwa AlterNatywnego ukaże się powieść dla dzieci. Jej tytuł, to "Morskie opowieści", autorką jest Agnieszka Zamojska. 

Opis książki:

"Bardzo dawno temu zły czarnoksiężnik z Krainy Mroku podstępnie zniewolił smoka, który

kochał tańczyć z falami i brykać w odmętach wód. Nikczemny mag związał jego życie ze złotą

monetą skrytą w podziemnych tunelach wyspy.

Jednak wybawienie jest już blisko - Wodny Smok czuje, że nadchodzi czas uwolnienia go od

klątwy...

Ale nie daj się zwieść - to nie tylko bajka. To opowieść o odwadze, przyjaźni i próbie sił. To

podróż po magicznym świecie, gdzie mity i legendy stają się prawdą, a od rozwiązania zagadek

zależy wolność smoka.

Sięgnij po „Morskie opowieści” Agnieszki Zamojskiej i dołącz do piratów w ich przygodzie!"

Tytuł: "Morskie opowieści";
Autor(ka): Agnieszka Zamojska;
Gatunek: literatura dziecięca: bajka;

Ilość stron: 58;

Data premiery: 27.05.2025 r.;

Wydawnictwo: AlterNatywne.

Czytaj więcej »